Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (Αθήνα, 1867-1911) υπήρξε ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, επιχειρηματίας του θεάτρου. Παραμορφωμένος στα πρώτα του χρόνια από ατύχημα, είχε την παράξενη τύχη να συναναστραφεί, ως καθηγητής των ελληνικών, την ομορφότερη διασημότητα της εποχής, την αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας. Έγινε για ένα διάστημα μοναχός σε καθολικό μοναστήρι. Έφερε το πρώτο αυτοκίνητο στην Αθήνα. Έστησε ένα πρωτοποριακό θέατρο, με παραστάσεις άλλοτε απαιτητικές και άλλοτε για το πλατύ κοινό. Υπήρξε ένας άνθρωπος γοητευτικός και ιδιόρρυθμος. Το έργο του Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, γραμμένο στα γερμανικά το 1898, τον κάνει γνωστό σε όλη την Ευρώπη, αλλά ανεπιθύμητο στην Αυστρία, όπου είχε ζήσει επί έντεκα χρόνια. Το δεύτερο και τελευταίο πεζό του, Η κερένια κούκλα, γράφεται στην Αθήνα και προκαλεί σάλο όταν πρωτοδημοσιεύεται σε εφημερίδα, το 1908, για τη γλώσσα του, τη δημοτική, και για την τολμηρότητα του θέματος. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε ως αυτοτελές βιβλίο το 1911, τη χρονιά του πρώιμου θανάτου του συγγραφέα, αγαπήθηκε κι επανεκδόθηκε πολλές φορές, ενώ είναι το πρώτο ελληνικό έργο που μεταφέρεται στον κινηματογράφο, το 1916.