Η Ελένη Φωτοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Δεν θεωρεί ότι είναι ένας κατασταλαγμένος άνθρωπος. Σπούδασε διαφορετικά αντικείμενα και εργάστηκε σε διαφορετικούς τομείς. Έχει μέσα της μια διαρκή ανάγκη να αναζητά δρόμους που δεν έχει ακόμη περπατήσει, κι ένας από αυτούς την οδήγησε να κάνει μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή. Αν έπρεπε να ορίσει τον εαυτό τη, θα έλεγε πως είναι δημοσιογράφος... και μαμά, και πως χρειάζεται έναν υπολογιστή, μια πένα ή έστω ένα χαρτί κι ένα μολύβι για να μπορεί να υπάρχει και να επικοινωνεί. Και παρόλο που είναι άνθρωπος της γραφής, η ζωή την οδήγησε κάποτε στην τηλεόραση, σε έναν χώρο κατεξοχήν «προφορικό». Αν νιώθεις πως κάπου την έχεις ξαναδεί ή ακούσει, θα είναι μάλλον από τότε, αν πρόλαβες, προτού τρέξει βιαστικά να κρυφτεί στην απόμερη σπηλιά της, αγκαλιά με τον άντρα της, τα παιδιά της και τις στοίβες των χαρτιών της. Κι αν πρέπει να περιγράψει τα μελλοντικά όνειρά της, μάλλον, όταν μεγαλώσει (κι άλλο), θέλει να γίνει ποιήτρια, να γράφει στίχους σε έναν κόσμο παραδιπλανό, όπου οι άνθρωποι θα τους αναζητούν ακόμη.