Η Ρέα Βιτάλη γεννήθηκε το 1961. Είναι και μπόλικα τα χρόνια. Τι να πρωτοσημειώ­σεις; Είχε σταθμούς, αφίξεις, αναχωρήσεις... Οι τελευταίες πονάνε. Είχε σημαντικούς, αγαπημένους, ακριβούς. Είχε έρωτες βαρβάτους και ανεμοέρωτες. Είχε τον έναν. Παιδιά, εγγόνια. Είχε λόγια, μάτια, βλέμματα. Σχεδόν βλεμματοδοτούμενη. Επαγγελματικά είχε πολλά, πολλά χρονογραφήματα. Γεννήθηκε, βλέπεις, με το κουσούρι της παρατηρητικότητας και της καταγραφής. Χρονογραφήματα στους 4 Τροχούς, στις Εικόνες, στον Ταχυδρόμο, στο Protagon.gr ως ιδρυτικό μέλος. Είχε σπουδή στην Ιστορία της Τέχνης. Είχε το πρώτο της βιβλίο, Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο. Tο δεύτερό της βιβλίο, Δεν πέθανα εγκαίρως, που εγκαινίασε τη συνεργασία της με τις εκδόσεις Διόπτρα. Έχει το τρίτο της βιβλίο, Το παλτό μου, μαμά. Τι να λέμε; Πλήρης ζωής. Πλήρης; Χωράει ζωή ακόμα.