Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) είναι από τους πιο πολυδιαβασμένους και πολυγραφότερους νεοέλληνες συγγραφείς με στόφα αληθινού λογοτέχνη. Γεννήθηκε στην Πόλη, μεγάλωσε στη Ζάκυνθο και από το 1892 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε από νεαρή ηλικία με τα περισσότερα είδη του λόγου και έζησε από την πένα του: έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και διηγήματα, παιδικά αναγνώσματα, χρονογραφήματα, μελέτες, άρθρα και κριτικές. Το 1922 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, ενώ το 1931 εκλέχτηκε ακαδημαϊκός. Ίδρυσε το 1945 το περιοδικό Νέα Εστία και ήταν αρχισυντάκτης στο θρυλικό περιοδικό Η Διάπλασις των Παίδων για πενήντα χρόνια. Μαζί με τον Παλαμά, τον Σικελιανό και τον Καζαντζάκη ίδρυσε την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία ήταν και ο πρώτος πρόεδρος από το 1934 έως το 1937. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν δια­σκευαστεί για την τηλεόραση, ενώ τα θεατρικά του έργα συνεχίζουν να ανεβαίνουν ακόμα και σήμερα στις ελληνικές σκηνές. Στα έργα του διακρίνεται ο κόσμος της Ζακύνθου και ταυτόχρονα απεικονίζεται η αθηναϊκή αστική κοινωνία. Τον απασχολούν τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής στην οποία έζησε και συχνά διατυπώνει τους προβληματισμούς του. Εισχωρεί στη νοοτροπία των ανθρώπων, στα καθημερινά τους προβλήματα και στον ψυχικό τους κόσμο, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συμπεριφορά της γυναίκας. Ο Ξενόπουλος είναι σήμερα ένας από τους πιο πολυαγαπημένους συγγραφείς, γιατί παραπάνω από μισό αιώνα έκανε τέχνη στηριζόμενος σε στοιχεία που χαρακτηρίζονται για τη διάρκειά τους. Πνεύμα ανοιχτό, ελεύθερο να δεχτεί επιδράσεις από τα ευρωπαϊκά κινήματα του καιρού του, γνώρισε, μελέτησε, αφομοίωσε και μεταφύτευσε στον ελληνικό χώρο τον ρεαλισμό και τον νατουραλισμό.