Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Στις 15 Φεβρουαρίου 1854 ο Ντοστογιέφσκι βγαίνοντας απ’ το κάτεργο της Σιβηρίας, όπου έζησε τέσσερις μαρτυρικές χρονιές με συντροφιά το Ευαγγέλιο, περνά απ’ το Ομσκ και φτάνει στο Σεμιπαλατίνσκ για να υπηρετήσει στη φρουρά του, όπως απαιτούσε η απόφαση του στρατοδικείου που τον καταδίκασε.

Εκεί κάνει τη γνωριμία της γαλλορωσίδας Μαρίας Ντημητρίεβνας Ισάγιεφ, εγγονής κάποιου γάλλου πολιτικού εξόριστου από χρόνια εγκατεστημένου στη Ρωσία, και του άντρα της, ενός αλκοολικού δασκάλου.

Το παράταιρο ζευγάρι δέχεται με συμπάθεια σπίτι του τον εξόριστο στρατιώτη, και, χωρίς να το υποπτεύεται, με τη θαλπωρή του, δίνει τις πρώτες βοήθειες για τη νέα του εξόρμηση στη ζωή.