Το Πετράδι του Χάλφλιγκ

“Μου άφησε για σας τούτο δω” συνέχισε ο Πέλμαν, βγάζοντας από την τσέπη του το μικρό πουγκί και δίνοντάς το στον Γούλφγκαρ. “Και μου ζήτησε να σας πω ότι θα σας περιμένει στην Κάλιμπορτ.” Ο Γούλφγκαρ κρατούσε το πουγκί επιφυλακτικά, σαν να περίμενε να εκραγεί μέσα στα χέρια του. “Σ’ ευχαριστούμε” απάντησε στον Πέλμαν ο Ντριτζτ. “Θα πούμε στο φίλο μας ότι εκτέλεσες την αποστολή σου στο ακέραιο.” Ο Πέλμαν ένευσε και υποκλίθηκε, αρχίζοντας να απομακρύνεται για να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Ο Ντριτζτ πήρε παράμερα τον Γούλφγκαρ, μακριά από τα περίεργα βλέμματα. Βλέποντας το χλόμιασμα του φίλου του, πήρε το μικρό πουγκί από τα χέρια του και με ζωηρές κινήσεις έλυσε το κορδόνι του, κρατώντας το ωστόσο όσο πιο μακριά μπορούσε από το πρόσωπό του. Ανασηκώνοντας τους ώμους του προς τον Γούλφγκαρ, που είχε κάνει ένα ενστικτώδες βήμα πιο πέρα, χαμήλωσε το πουγκί ως τη μέση του και κοίταξε στο εσωτερικό του. Ο Γούλφγκαρ πλησίασε γεμάτος περιέργεια και έγνοια, μόλις είδε να χαμηλώνουν πτοημένοι οι ώμοι του ντρόου. Ο Ντριτζτ τον κοίταξε με ανήμπορη θλίψη και αναποδογύρισε το πουγκί, αποκαλύπτοντας το περιεχόμενό του. Ένα δάχτυλο χάλφλινγκ.