"Διαβάζεις" όπου και να βρίσκεσαι!
Ο χορός των νεκρών
4.37 (123 βαθμολογίες)
| Εκδοτικός Οίκος |
Διόπτρα |
|---|---|
| Συγγραφέας |
Βαγγέλης Γιαννίσης |
| Αφήγηση |
Μιχαήλ Ταμπακάκης |
| Διάρκεια |
9 ώρες και 1 λεπτό |
| Παραγωγή |
JukeBooks |
| Κοινό |
Ενηλίκων |
Περίληψη
Ένας άντρας επιστρέφει στο Έρεμπρο, σχεδόν τριάντα χρόνια αφότου έφυγε από τη γενέτειρά του, αποφασισμένος να φέρει εις πέρας μια τελευταία αποστολή. Μερικές ώρες αργότερα το κατακρεουργημένο σώμα ενός άλλου άντρα βρίσκεται στα παγωμένα νερά του ποταμού Σβαρτόν. Σύντομα η αστυνομία ανακαλύπτει όχι μόνο την ταυτότητα του θύματος, αλλά και το φρικιαστικό μυστικό που έκρυβε στο υπόγειο του σπιτιού του: ο συγκεκριμένος άντρας εμπλεκόταν σε ένα κύκλωμα παιδεραστών, ενώ το υπόγειό του είχε μετατραπεί στο κελί ενός αγοριού. Ενός αγοριού που έχει εξαφανιστεί. Σχεδόν μισό χρόνο μετά τα γεγονότα που παραλίγο να του κοστίσουν τη ζωή, ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης παλεύει να αποκαταστήσει τις ισορροπίες στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή. Η αποκάλυψη μιας σπείρας παιδεραστών και ενός δολοφόνου αποφασισμένου να σκοτώσει τα μέλη της ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε να βρει μπροστά του. Όταν θα έρθει αντιμέτωπος με τον μυστηριώδη άντρα με την κωδική ονομασία «Σαμαήλ», θα βρει απέναντί του έναν τρομακτικό εχθρό. Και θα ανακαλύψει μυστικά σχετικά με το παρελθόν της οικογένειάς του? μυστικά τα οποία θα ευχόταν να είχαν μείνει φυλακισμένα κάτω από τον πάγο της λήθης.
Αξιολογήσεις
πολύ καλό
καλό
Περιμένω την επόμενη ιστορία του επιθεωρητή
Ο Άντερς ότι καλύτερο !!!!
Απολαυστικό
Συναρπαστικό!
Πολύ καλό
Καλή η πλοκή αλλά και η αφήγηση.
3,5 _ Πολύ καλό, αντάξιο, πιστεύω, των αντίστοιχων βορειοευρωπαϊκων αστυνομικών μυθιστορηματων. Και η αφήγηση πολύ καλή, αν έλειπε και ένας αχρείαστος “θηλυπρεπής” χρωματισμός σε έναν μόνο χαρακτήρα, θα ήταν άψογη.
Συμπαθητικό χωρίς εξάρσεις και ευρήματα με μια σταθερή πλοκή
Αρκετά καλό κ η αφήγηση δεν το αδικεί. Σε σχέση με το Άλλος Αδελφός του ίδιου συγγραφέα ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Η εξέλιξη παραμένει σταθερή χωρίς πολλές διακυμάνσεις, αλλά πουθενά δεν πλατιάζει. Αυτό που προσωπικά με μπέρδεψε ήταν τα πολλά σκανδιναβικά ονόματα που δεν μπορείς να συγκρατήσεις, ειδικά σε μία ακρόαση. Με αποτέλεσμα σε κάποια στιγμή να μην ξέρεις ποιος είναι ποιος και να δυσκολεύεσαι να παρακολουθήσεις την εξέλιξη. Πολλά πράγματα επίσης συμβαίνουν ξαφνικά, σα να υπάρχει ένα κενό. Παράδειγμα: κάποιος βρίσκει ένα κινητό τηλέφωνο. Και μετά ξαφνικά έχουμε την συνάντηση με τον δράστη. Πώς φτάνουμε εκεί? Αλλά, σε γενικές γραμμές, αρκετά καλό!
Μου άρεσε αν και σε κάποια σημεία θεώρησα λίγο τραβηγμένη την πλοκή.
Αν και ο συγγραφέας έγινε λίγο πιο βερμπαλιστης, η γραφή εξακολουθεί και είναι εξαιρετική και πολύ εξυπνη