"Διαβάζεις" όπου και να βρίσκεσαι!
Ο δύων ήλιος
3.74 (92 βαθμολογίες)
| Εκδοτικός Οίκος |
Διόπτρα |
|---|---|
| Συγγραφέας |
Osamu Dazai |
| Μετάφραση |
Έφη Τσιρώνη |
| Αφήγηση |
Αλέξανδρος Χούντας |
| Διάρκεια |
5 ώρες και 32 λεπτά |
| Παραγωγή |
JukeBooks |
| Κοινό |
Ενηλίκων |
| Αγγλικός Τίτλος |
The Setting Sun |
Περίληψη
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν εγκατέλειπα την προσπάθεια και παραδινόμουν σε μια πραγματικά στερημένη ζωή Στο πρόσωπο της Καζούκο, κόρης ενός χήρου αριστοκράτη, ο Dazai βρίσκει τη φωνή που θα αφηγηθεί την ιστορία του. Αφού εγκαταλείπει τον σύζυγό της και παίρνει διαζύγιο, η Καζούκο επιστρέφει στο Τόκιο για να ζήσει με τη μητέρα της. Ωστόσο, επειδή ο πόλεμος, που μόλις τελείωσε, τις άφησε εξαθλιωμένες, αναγκάζονται να πουλήσουν το σπίτι τους στο Τόκιο και να μετακομίσουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Η Καζούκο πρέπει τώρα να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της χωρίς τη βοήθεια υπηρετών. Ο Ναότζι, ο αδελφός της, επιστρέφει από τον πόλεμο εθισμένος στο όπιο. Μέσα από μια πορεία παρακμής η Καζούκο βρίσκει σε έναν απαγορευμένο έρωτα τη δύναμη για να παλέψει και να συνεχίσει να ζει, εγκαταλείποντας την ανατροφή της. Ενώ η Καζούκο βρίσκεται στο Τόκιο, ο Ναότζι αυτοκτονεί. Η περιφρόνησή του για τον εαυτό του, την αριστοκρατία και τη ζωή που ζούσε είναι η κραυγή του Dazai. Ο Ναότζι θα μπορούσε να είναι χαρακτήρας του Όχι πια άνθρωπος, όμως εδώ ο Dazai μας δείχνει και έναν άλλο δρόμο. Τον αγώνα της Καζούκο για ζωή, με τη διαπίστωση ότι ναι μεν ζούμε μια παράλογη ζωή αλλά δεν παραδινόμαστε, όπως μας λέει η ηρωίδα. Ο Δύων ήλιος αναφέρεται στο περιβάλλον της μεταπολεμικής περιόδου στην Ιαπωνία, όταν η κοινωνία προσαρμόστηκε στην οδύνη της ήττας, η οποία προκάλεσε μια μαζική κοινωνική αλλαγή, καθώς αφηγείται την ιστορία της παρακμής μιας αριστοκρατικής οικογένειας και τη μετάβαση από μια φεουδαρχική Ιαπωνία σε μια βιομηχανική κοινωνία. Η αίσθηση της αποξένωσης στην αστική ζωή, η κρίση σκοπού, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο Dazai διαβάζεται τόσο πολύ από τους νέους κάθε χώρας. Ο Δύων ήλιος θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημά του και ήταν τόσο επιδραστικό ώστε να εισαγάγει στην ιαπωνική γλώσσα τον όρο «άνθρωποι του δύοντος ηλίου».
Αξιολογήσεις
Δυστυχώς με απογοήτευσε. Σε αντίθεση με το αριστούργημα Όχι πια άνθρωπος το συγκεκριμένο βιβλίο δεν κάνει τίποτα άλλο απ το να ασχολείται με μια ξεπεσμενη κακομαθημένη αριστοκράτισα που δεν θέλει να δουλέψει και προτιμά να γίνει πόρνη ενός γέρου για να τη συντηρεί. Μια ατελείωτη λογοδιάρροια που έχει ως κεντρικό άξονα το χρήμα και τον φόβο για τη δουλειά και τίποτα περισσότερο. Μόνο τίποτα ξεπεσμένοι αριστοκράτες μπορούν να βρουν κάτι ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο.
Προφανώς για την εποχή που γράφτηκε ήταν πολύ ανατρεπτικό!!!Αξίζει να ακουστεί, είναι ωραία τα μυνήματα που περνάει!
Μεγάλη απογοήτευση. Πρώτον, είναι λυπηρό ότι η μετάφραση δεν είναι από τα γιαπωνέζικα αλλά από την αγγλική μετάφρασή του. Αυτό το διπλό φίλτρο στερεί όλη τη δύναμη και την ποίηση της γλώσσας. Δεύτερον, μια απαράδεκτη αφήγηση του Χούντα, παντελώς άχρωμη ή μάλλον με υπέρμετρη προσπάθεια να δείνει πάντα το λάθος χρώμα. Συνδυασμός αυτοκτονίας. Κρίμα.
Επιτέλους τελείωσε….αρκετά μονότονο περιεχόμενο.
Πολυ κουραστικο.Και μόνο που κατάφερα να το ολοκληρώσω είναι επίτευγμα.
Η αφήγηση δεν χρειαζόταν τόση ερμηνευτική πρόθεση.
Απογοητευτικό ως βαρετό
Πολύ Καλό!!!
Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που ακούγεται ευχάριστα! Πολύ ωραία η αφήγηση, νομίζω όμως ότι όταν σε κάποιο βιβλίο αφηγείται γυναίκα θα έπρεπε και στο audiobook να αφηγείται γυναίκα…Ήταν λίγο περίεργο να ακούγεται άντρας να μιλάει ως γυναίκα…
Πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Εξαιρετικές περιγραφές και πολύ ενημερωτική απεικόνιση της κοινωνίας της Ιαπωνίας εκείνην την περίοδο. Ωραία αφήγηση!
Ο δύων ήλιος, Οσάμου Νταζάι, εκδ.Διόπτρα —————————————————— Ο δύων ήλιος είναι το δεύτερο βιβλίο του Νταζάι που διαβάζω μετά το Δεν ήμουν πια άνθρωπος. Τα υπαρξιακά ερωτήματα των ηρώων του, η ζοφερη ατμόσφαιρα, η απαισιοδοξία που βαδιζει παρέα με την ωμότητα και η χαμένη αίγλη αναδεικνύονται σελίδα τη σελίδα. Η παρακμή της Καζούκο και του Ναότζι ευθυγραμμίζονται με την πτώση των ηθικών αρχών, τις οποίες θέλει να επισημάνει ο Νταζαι, στη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου. Η Καζούκο μένει πίσω, ή μάλλον καταλήγει σε ένα χωριό, για να στηρίξει την οικογένεια της. Μένει πίσω χωρίς να το αντιλαμβάνεται, παρά μόνο όταν καταλαβαίνει πως θα γεράσει μόνη. Κι ενώ επαναλαμβάνει πως, το να υπηρετεί την αριστοκράτισσα μητέρα τής της δίνει χαρά, γεννιέται η ιδέα να γίνει μάνα ενός παιδιού από παράνομο δεσμό. Βαφτίζει αυτήν την ιδέα επανάσταση και τον εαυτό της επαναστάτρια. Το κείμενο, αν και μικρό, έχει βάθος. Πέρασαν ώρες από την ανάγνωσή του κι ενώ γράφω αυτά ξεπηδά
Διαβασα τα αρνητικά σχόλια ωστόσο νομίζω και αυτό ειναι ξεχωριστό και η αφήγηση το ίδιο..
Πολύ στενάχωρο
Καλό.